Leg 20 Smithers (CYYD) – Bob Quinn Lake (CBW4)
West Coast North
Onze vorige leg bracht de meesten van ons via Terrace in Woodcock (CBQ8), sommigen vlogen door naar onbekende velden. Om eenieder een gezamenlijke start te geven beginnen we nu in het nabije en redelijk grote vliegveld Smithers (CYYD) en vliegen verder up-north naar Bob Quinn Lake (CBW4). Onderweg komen we geen velden tegen voor een tussenlanding. We komen wel in de buurt van vliegveld Stewart (CZST) in een diep dal maar om wille van de tijd laten we dat maar even liggen.
Smithers (5000 inw.) dateert van 1921 en dankt zijn bestaan aan de spoorweg. Het probeert met toerisme een halt toe te roepen aan de ontvolking van het dorp. Al snel vliegen we boven First Nation territory. Hazelton (halverwege Smithers en Woodcock) kent meerdere nederzettingen en fraaie hoge beschilderde totempoles. De laatste nederzetting die we onderweg tegenkomen is een piepklein plaatsje Gitanyow. Daarna alleen natuur langs hwy 37 tot het eind van onze leg. De hwy is de oude verbinding van BC met Alaska en is korter dan de nieuwe Alaska Hwy. Daarom nemen nog veel vrachtauto’s deze ruim 700 km lange route. We verlaten hwy 37 voor een kleine omweg door de hoge bergen ter hoogte van Meziadin Junction bij het gelijknamige meer. We volgen dan hwy 37A die naar Stewart voert. Op ongeveer 2/3 van deze weg slaan we rechtsaf een mooi dal in langs sneeuw en gletsjers. We zien om ons heen de met sneeuw en ijs bedekte bergen die zich uitstrekken van Squamish (waar we, weet je nog? in leg 3 landden) tot ver in Yukon; een ijsveld van zo’n 2000 km lang! Via Bowser Lake komen we weer terug op Hwy 37 naar Bob Quinn.
De strip Bob Quinn Lake werd in 1985 aangelegd, vooral omdat er goud werd ontdekt. Bob Quinn was een ruige pionier die de Telegraph Creek lijn onderhield; we komen deze legendarische lijn nog tegen in onze volgende vlucht.
Hwy 37 is in deze plaats genoemd naar Lut.Col. Bell Irving. Ook de plaatselijke rivier die we lange tijd hebben gevolgd draagt zijn naam (Bell Irving River). Bell Irving werkte hier tot hij in 1943 vertrok naar Europa om ons te bevrijden van de Nazi’s. Hij heeft in Nederland de Duitse Wehrmacht uitgeschakeld (althans op naam) en reed op 4 mei 1945 voorop in de bevrijdingsintocht in Amsterdam in een jeep vol bloemen. Hij is na WOII beroemd en geliefd geworden in Canada en is lange tijd een zeer gewaardeerde Governer General geweest van de provincie B.C. Nederland heeft uit erkentelijkheid een Bell Irving tulp gekweekt (daar zijn wij weer groot in). In 2002 heeft een vertegenwoordiger van ons land zijn begrafenis in Vancouver bijgewoond.
Little Navmap route: Smithers to Bob Quinn Lake
Groeten, Joop